Hepimiz hayatımızın her alanında olduğu gibi blog yazma konusunda da zaman zaman dalgalanmalar yaşıyoruz. Kendimizi ifade etmek, günlük tutmak ya da yaptıklarımızı paylaşmak amacıyla blog açıyoruz. Bir kısmı için işler iyi giderken büyük kısmı da blog mezarlığındaki yerini alıyor. İşlerin iyi gitmesi blog için ne kadar çabaladığınla doğru orantılı. Yorum almak için bol bol yorum yazmak, takipçi sayısını arttırmak için sık sık blog ziyaretlerinde bulunmak gerekiyor. Birde içerik için çalışmak lazım tabi. Hele bir hobi bloguysan.. Mesela kendi blogum için örnek veriyorum. Haftada 2 post hobi blogu için ideal bana göre. Ne kendini unutturacak ve kopacak kadar uzun ne milleti bıktıracak kadar sık. Tabi bu şekilde üretim yapabiliyorsan.
Aşamalarını yayınladığın işler çok başka eziyet. Makine ortada, fotoğraflar illa gün ışığında olmalı. Bir poz için bazen 20 kare çek, o titremiş bu bulanık ayıkla.. Sonra fotoları düzenle, yükle uygun bir yazı yaz ve yorum bekle :) Eğer bu işi sırf yorum almak için yapıyorsanız vay halinize çok çabuk bıkıp bırakmanız çok muhtemel. Çünkü bazen 1-2 hafta uğraştığınız ve çok beğendiğiniz bir işe 3-4 yorum geldiğinde moraliniz çin malı saat gibi zangadak bozuluverir :) Ben bir kere yaşamıştım ve o dönem blogu bırakmayı düşündüm. Anne- Kız takımlarımız ve kendime bir ceket dikmiştim benim için biri bebek 2 çocukla inanılmaz bir işi başarmaktı, sadece fotoğraflarını çekmek 1 saatten fazla sürmüştü. Beklediğim ilgiyi göremedim ve tabiri caizse yıkıldım :) 3 ay kadar neredeyse hiçbir şey yazmadım. sonra Zerrin'le komşu olunca ve Düztepe'yi keşfedince yeniden canlanmışım :)
Şimdi bu kadar yazıyı niye yazdım tam olarak bilmiyorum aslında. Blog konusunda Zerrinle bir iki konuşmamız oldu oradan esinlenmiş olabilirim :) Bu blog bana ne kazandırdı bilemiyorum (güzel arkadaşlıklar dışında :) bana ne kazandırdığını bırak bunu okuyanlara ne kazandırdı onu hiç bilmiyorum :) Belki de ruhsal olarak biraz sıkıntıda olabilirim. Bloğu bırakmayı düşünmüyorum ama bu sıralar yazmak biraz da zor geliyor. En iyisi zamana bırakmalı. Herkese keyifli günler
Yok bırakmayın blog yazmayı..Güzel ve işe yarar işler yapıyorsunuz.Sessizce takip edip fayda görüyorum,bırakmayı düşündüğünüzü duyunca ses verdim.
YanıtlaSilmerhaba,ben de diyordum bir eksiklik var blogda meğer sizmişsiniz :) şaka yapmıyorum gerçekten yazılarını beklediğim blog arkadaşlarım var..
YanıtlaSilben bloğumu açtığımda hiç düşünmemiştim yorumlar konusunu,
sadece konuşmak paylaşmak hoşuma gittiği için açmıştım.
eminim okunuyordur postlarımız ama çoğu zaman ben de yorum yazmam,ama takip etmeyi seviyorum..
bir gün kendi mesleğimi yapacağım hiç aklıma gelmezdi,ama 3 aydır öğretmenlik yapıyorum,referansım yoktu iş için ama sosyal biri olduğumu bloğumdan,yazılarımdan yaptıklarımdan anladıklarını söylediler mülakatta çok şaşırdım,yaptığım işlerimi çok beğenmişler,şimdi çocuklarla seramik yapıyoruz keçeler kesiyoruz,bloğumda biriktirdiğim çalışmalar bana şimdi kolaylık sağlıyor..yani uzuuun lafın kısası hiçbir emek karşılıksız kalmaz..çok keyifli bir mecra burası bizi sensiz bırakma sevgiler..
Aaa bırakılırmı hiç? Üzüldüm şimdi..Böyle güzel işler yapıp,insanlara güzel bilgiler verirken! Örneğin ben çok güzel şeyler öğrendim sizden.Tabiki takdir edilmek beğenilmek herkesin hoşuna gider izleyiciler yorumlar da önemli ama bana göre google'da insanlar kolay pantolon dikimi yazdıkları zaman sizin bloğunuza giriş yapıp güzel bilgiler edinmeleri de çok önemli.Olumsuzluklar hayatın içinde her zaman karşımıza çıkıyor malesef.Önemli olan hedefe odaklanmak bence diyorum ve gidiyorum çok konuştum:)
YanıtlaSilhaklısın canım biliyorum insan bazı zamanlar bunalıyor heleki okadar izleyin varken yorum gelmezse daha da zor oluyor blog yazmak kendi kendine yazıp okuyormuş gibi hissedio insan,
YanıtlaSilpurple violet adında bi dikiş bloğu vardı severek takip ederdim kendisini ama sırf bu yalnızlıktan yazmayı bıraktı bayan üzücü durumlar bunlar,
emek çok çünkü heleki hobi ve dikişle uğraşan bloglarda..
kolay değil biliyorum ama sen yinede yaz canım biz buralardayız Allahın izniyle..
sevgiyle kal..
Aaa hadi ama, olur böyle bazen, kaldığın yerden devam...Çok özletme :)
YanıtlaSilSELAM
YanıtlaSilSessiz takipcilerin cok canim bende yorum yazmam genelde nadiren yani bloglara ama bir basladimmi gezmeye saatler nasil gecmis anlamiyorum okumayi seviyorum senide seviyoruz
Ben blogumu lisedeyken açmıştım :D İnanır mısınız bunca yıl boyunca öyle çok ahım şahım yorumlar da gelmedi :D Mezarlık demeyelim de kendi halide geçinip gidiyor benim blogum da işte :D
YanıtlaSilÇok büyük emek gerçekten yazdığın aşamaları okudukça ah ah dedim birşey dikmenin aldığı zamanın dışında yayına hazırlamak da ne kadar emek istiyor. Yorum olmayabilir her zaman ama mutlaka okuyor birileri :)) mesela ben :)
YanıtlaSilYazinizi gülümseyerek okudum :)
YanıtlaSilBlogunuzu kisa bir turladim.Ne güzel seyler dikmissiniz,hazir gibiler.Dikisle ugrasmasamda tesadüf gördügüm bloglari inceler,yaptiklarina hayran olurum.
Derdinizi anlayabiliriyorum,Bende ,bizde cicegi burnunda Bloggeriz.
Cafemblog.blogspot.com
Biz diyet yapan,kilo koruyanlar,hayati paylasmak isteyenler,bu blogta bulustuk ve her melden yaziyoruz.Kahve icmeye bekleriz :)))
Bu soruya ne kadar kafa yormuştum..kelimenin tam anlamıyla oturup incelemiştim..bu konu hakkında uzunca bir yayın yapmıştım..
YanıtlaSilBlog nimeti neden ve niçin?..
Herkes için farklı olduğunu düşünüyorum..sebebi çoğu kez saibinde gizli :)
Blog bana bir çok şey kazandırdığı gibi bir çok şeyi de iade etmemek üzere aldı benden..
Uzaktan sevmenin uzaktan dayanışmanın ne olduğunu gördüm mesela ama bunun yanısıra insanların bir kısmı hiç bir yerde değişemeyeceğini de gösterdi..
Tatlı sert herşey..
Çok şey yazılır bu konu üzerine..sonu da gelmez balım :)
Bir mahsuru yoksa yazmış olduğum konu linkini buraya ekliyorum:http://degmesinyagliboya.blogspot.com/2013/05/blog-nimeti-neden-ne-icin_11.html
Sevgilerimle.
ben daha çok yeniyim ve blog sahibi olmayı çok sevdim. tabi ki her işin olduğu gibi bununda zorlukları olacaktır, diye düşünüyorum. paylaşmak ve ve beğenilmek özellikle blog dünyasında çok önemliymiş bunu öğrendim. yıllarca blog izleyen birisi olarak hiç takipçi olmadım ve hiç yorum yazmadım çünkü bunun önemini bilmiyordum. eminim sizi de sessizce izleyen çok fazla takipçiniz vardır. ve güzel işler her zaman paylaşılmayı ve örnek olmayı hak eder diye düşünüyorum. en azından yavrularımıza hatıra kalır. bence vazgeçmeyin. sevgilerimle...
YanıtlaSilBazı zamanlar hiç bir şey yazmam veya fotoğraf eklemem hayal kırıklığıda ayrı bir olay zaman içinde geçiyor takipçileri fazla olanları görünce onlardan ne eksiğim var diye düşünüyorum daha hırslı ve azimli olarak yola devam ediyorum.Sizi iyi takip ediyor devamınıda bekliyorum sevgilerimle.
YanıtlaSilbiz seni severek takipteyiz canım,sıkma canını .inan hepimizin hayatında inişler çıkışlar oluyor.Rabbim sağlık versin...
YanıtlaSilBahar ablacım (içimden geldi sebebini bilmiyorum) sakın bırakma yazmayı.eski bloggerları bilmem ama yeni blog açmişlar için (ben oluyorum) sizin gibi yazarlar ilaç gibi geliyor.yaptiğinz işler olsun içten yazılarınz olsun hepsi birer örnek.Allah yolunuzu açık etsin insAllah :)
YanıtlaSilÇok haklısın insan üzülüyor yorum yazılmayınca. İllki beğenilsin istemiyorum ama olumsuzda olsa bir cümle görmek dikkate alındığını gösteriyor. Ama ne olursun bırakma biz yorum yazan takipçilerin var :))
YanıtlaSilSöylediğin gibi blog işi çok emekli bir iş.yorum konusunda haklısın eğer sen yorum yazarsan karşılık geliyor. Her zaman da değil yani.beni takibe alan olursa bende takibe alıyorum. Ben sizi takibe aldım, banada beklerim dediklerimden hiç karşılık görmedim ki bunlar, başkalarının sayfasına aynı benim yaptığım gibi yorum bırakanlar.kapılarına gelene bakılmıyor yani, onlar çantada keklik misali.ama beni kale almayanı bende almam deyip takiplerini bıraktım. Blok işı bana sizin gibi güzel arkadaşlar kazandırdı canım. Yazmadıklarında merak ettiğim. Bir sürü tarif, fikir edindiğim, harika insanlar. Ben bu mesajı sana, gecenin ikisinde yazıyorum. Demekki arkadaş hatırına uykusuzda kalınabiliyor:) başka bir iş olsa, bu saate hayatta yapmam:) benden yorum alamazsan bilki fazla yoğunluktan, hastalıktan, sınavlarımdandır.iki kelimede olsa yazarım.keyfi olarak arkadaşlarımı yalnız birakmam.neyse gözlerim kapanıyor artık, saçma şeyler yazabilirim uykudan:) Allah izin verdiği müddetçe hep beraber, biliyorum o zorluklarin aynısı bendede fazlasıyla mevcut ama, buradayııız. Pes etmek yok.sevgilerimle
YanıtlaSilFarklı bir yazı olmuş.İnsanız,bazen sıkıntı yaşayabiliyoruz..Ama ben blog yazmaya başlamadan dikiş öğrenme aşamasında öyle çok faydalanmıştım ki sizlerden..Sadece bunun için bile yazmaya değer bence..Birilerine faydalı olabilmekten kıymetli ne var?:))Hayır dualarım sizinle..))
YanıtlaSilsen benim ilham kadınımsın diyebilirim senin blogunla heveslendim ben birçok işe öyle çok şey öğrendimki yaptıklarını yazdıklarını zevkle okuyorum belki yorum yazmadıklarım oluyordur ama bu kadın neler yapmış bakem dediğim çok oluyor....arada olur böyle sıkıntılı süreçler ara versen bile geçmişte yaptıklarından faydalanacak çok kişi olucaktır....
YanıtlaSilSöylediklerin okadar doğru ki.Ben blog yazan insanları takdir ederim söyleyecek sözünün olması ne güzel hele birde elinden başka işlerde geliyorsa süper olur.Ben beni okuyan bir kişi bile varsa mutlu oluyorum ya da yeni biriyle tanışırsam .Ama tabiiki karşılık bulmak istiyor insan
YanıtlaSilSevgili Bahar, bu sıralar gezegenlerden mi ülke gündeminden mi google algoritmasından mı neyse her neyse insanı yazmaktan ve bir şeyler yapmaktan soğutan bir duygu var. Benim de kaybolasım var. Bir de Bumernag'ın bana yaptığı haksızlığa acayip sinirleniyorum.
YanıtlaSilKafana göre takıl, Bahar'cığım. Zaman oluyor, okuyoruz bir de ne yorum yazacağımızı bilmiyoruz. Okunmadığını düşünme. Sevgilerimle, İzmir'den...
Ben yorum gelince çok mutlu oluyorum bloğuma ama yorum için blog tutmuyorum,hele ki yorum almak için yorum asla yapmıyorum.Vaktim olduğunca yazmam gerektiği yerde,içinden geldiği zaman yazıyorum. 2 çocukla yorum bırakmak pek mümkün olmuyor zaten. Ziyaretçi sayım benim için daha önemli,beni tatmin edecek rakamlarda olduğuma gore yoruma ne gerek var.Dahası yazmak mutlu ediyor.Ben çok yorum yapmıyorum ama takipteyim mesela,hemde keyif...işte ara ara yorum yazarım,böyle de uzun yazarım.Mutlu Hafta Sonları...
YanıtlaSilbende bloğumu açarken çok heyecanla açtım ve istediğim kadar özen gösteremesemde halen çok seviyorum bloğumun izleyici ve yorum kısmına gelince gerçekten de insan arkadaşlarından yorum aldığında çok seviniyor hele izleyici bölümünde yeni kişiler gördüğünde çok mutlu oluyor.galiba blogerler olarak birbirimize daha fazla ilgi ve alaka göstermeliyiz ki emeklerimizin karşılığını alalım ve motive olalım dimi ama:))))
YanıtlaSilher zaman her yerde.. yola devam:))
YanıtlaSilama kendini de unutmaman kaydıyla...
Selam pijama desenlerinize bayıldım nerden buldugunuzu cok merak ettim hepsi birbirinden güzel ellerinize saglık ben hiç yorum yazmayı sevmem ama yazmak gerekiyormus okuyunca bunu öğrendim :)
YanıtlaSil